بررسی اثرآمیختن دوده های مختلف بر روی مدل سازی مکانیکی ابرکشسان و هیسترزیس آمیزه لاستیکی

در این پژوهش، اثر آمیختن دوده های مختلف بر روی رفتار ابرکشسان، ابر گرانرو کشسان و پسماند یک آمیزه ی لاستیکی بررسی و مدل سازی شد. به همین منظور آمیزه ای شاهد با استفاده از آمیخته ی کائوچوهای sbr/br و60 درصد پرکننده ی دوده در نظر گرفته شد. این آمیزه ها در ساخت رویه ی تایر خودروهای سواری کاربرد دارند. سپس ده آمیزه ی جدید که در آنها از دوده های متفاوت شامل دوده های 220n، 330n، 375n، 550n و مخلوط آنها به میزان 60 درصد وزنی استفاده شده بود طراحی گردید. آمیزه های مذکور تهیه و آزمون های لازم نظیر خواص مکانیکی، دینامیکی، مقاومت سایشی و خواص حرارت زایی، پس از پخت برروی آنها انجام گرفت. آزمون حرارتی دینامیکی- مکانیکی نیز در دو حالت کششی و فشاری انجام شد. با توجه به غیرخطی بودن رفتارگران روکشسان لاستیک ها به ویژه لاستیک های پرشده با تقویت کننده ها و بویژه دوده، از تلفیق مدل ابرکشسان – یه او- و یک مدل گرانروی کشسان غیرخطی- برگشتروم و بویس- ونیز تلفیق مدل های ابرکشسان – مارلو و یه او- با مدل گرانروی خطی- سری پرونی- که به شکل عددی در نرم افزار abaqus/standard قرار دارد به طور جداگانه استفاده و رفتار کشش یک جهته ی نمونه های یک، دو و سه سانتیمتری از آمیزه ها مدل سازی شد. مقایسه منحنی های حاصل از داده های تجربی و داده های حاصل از مدل های ابر گرانروکشسان غیر خطی (برگشتروم-بویس) و خطی(سری پرونی) نشان از تطابق کامل و همچنین امکان پیش بینی خواص آمیزه ها با استفاده از این مدل ها دارد. این مدل سازی همچنین قادر به پیش بینی خواص اتلاف حرارتی و همان مقاومت غلتشی آمیزه با استفاده از داده های حاصل از آزمون های دینامیکی است. علاوه بر این نتایج نشان می دهد که استفاده از مخلوط دوده ها، موجب بهبود خواص مکانیکی و دینامیکی نسبت به استفاده از یک نوع دوده در آمیزه ی رویه ی تایر می شود.